Deze zondag is een dienst in het kader van het jaarthema ‘Verbonden’.
Aan de hand van Prediker 4 : 7-12 en Marcus 10 : 1-16 zullen we nadenken over het leven in (relationele) verbondenheid met elkaar. In zijn gesprek met de Farizeeën zet Jezus het ideaal neer. Niet alleen in onze tijd is dat ideaal niet altijd haalbaar, ook in Jezus’ tijd niet. En wat kunnen deze woorden nu voor ons leven betekenen?
De dienst is deel van de serie in de PgH tussen Pasen en Pinksteren over het thema verbond. We hebben in de eerste serie gehoord hoe God een eeuwig verbond heeft gemaakt met Israël en het daarmee tot zijn volk heeft gemaakt. Maar wat betekent dat voor onze relatie met God en met Israël vandaag?
De vastenactie van de jongeren heeft €3.073 euro opgeleverd. Een mooi bedrag waarmee kinderen kunnen worden gesteund die thuis hun verjaardag niet kunnen vieren. De jongeren bedanken iedereen hartelijk voor alle donaties.
Is geloven naïef? Deze zondag, Beloken Pasen, heet vanouds ook wel Quasimodogeniti, d.w.z. ‘als pasgeboren zuigelingen’. Die woorden zijn ontleend aan 1 Petrus 2: 2: verlang als pasgeboren kinderen naar de melk van het Woord. Suggereert dat niet een soort naïviteit? Die tekst uit 1 Petrus staat ook centraal in de verkondiging. Daarnaast lezen we het vervolg van het Paasevangelie naar Lucas, het verhaal van de Emmaüsgangers. Met hun teleurstelling en diep weggeborgen verlangen.