Maand: augustus 2023

Op deze zondag horen we flinke verzuchtingen van de profeet Jeremia. Wordt het ooit nog wat met dat volk? Die toon wordt voortgezet in de evangelielezing als Jezus zegt: ‘Hoe lang moet ik jullie nog verdragen?’ Tegen zijn leerlingen spreekt hij over een gebrek aan geloof.
In deze dienst gaan we verkennen wat de verzamelde gemeente kan als ze slechts het geloof heeft als een mosterdzaadje. Dat woord ‘geloof’ mag je ook vertalen als ‘vertrouwen’.

We vieren deze dienst samen met de Morgenstergemeente in de Morgenster, de Regenboogkerk is deze zondag gesloten.

Voor deze zondag reikt het Oecumenisch Leesrooster ons drie lezingen aan: Jesaja 51: 1 – 6, Romeinen 11: 25-36 en Matteüs 16: 21-27. Als ik ze lees ervaar ik een duidelijke verbinding tussen de eerste en de laatste lezing: durven we te leven met onzekerheid? En hoe dan? De lezing uit Romeinen past er wel bij, maar heeft een nogal dominant eigen thema met moeilijke gedachten die veel uitleg vragen. De verkondiging zou mijns inziens een ‘tweestromenland’ worden. De lezingen uit Jesaja en Matteüs brengen me bij twee woordenparen: ‘veiligheid of geborgenheid’ en ‘zekerheid of vertrouwen’.

In de vakantietijd lezen we deze zondag een verhaal waarin Jezus ook op reis is, de grens over. Hij is in het gebied van Tyrus en Sidon. Van over de grens bezie je de dingen vanaf de andere kant. Jezus komt een vrouw tegen die hem om hulp vraagt voor haar dochter, maar Jezus voelt zich niet geroepen om te antwoorden. Maar zij opent hem de ogen en laat hem zijn roeping vanaf de andere kant zien.

Wie zich gedragen weet, kan ook anderen helpen dragen. Wie de eigen angst overwint, kan anderen weer moed inspreken. Wie vastgegrepen wordt, wie houvast krijgt, kan een ander de hand reiken. Het bijzondere van het verhaal over Jezus en Petrus, die beide wandelen over water, is dat die twee kanten, van kracht ontvangen om met kracht te kunnen dragen, heel duidelijk tot uiting komen.

Wij vieren deze dienst samen met de Morgenstergemeente.

De lezingen volgens het rooster zijn lezingen waarin je Gods liefde-ondanks-alles alleen maar hoeft te cashen, zo lijkt het. Dank u wel zeggen is niet eens nodig.
Toen ik net begonnen was met schrijven bracht de mail me een lezing ‘Love Them Anyway’ van Kent Keith, schrijver van mooie en leerzame artikelen over ‘Servant-Leadership’. ‘Love them anyway’ is een paradoxale versie van de tien geboden: een opsomming van vervelende karaktertrekken van mensen, maar ‘houd toch maar van ze’! Hij schreef dit stuk als 19-jarige student. Vele jaren later ontdekte hij dat deze tekst aan Moeder Theresa toegeschreven werd: ze had de tekst op haar koelkastdeur geplakt.
Gods liefde is geen gemakkelijke laat-maar-gaan-liefde maar liefde ondanks alles. Liefde die om een antwoord vraagt.

De Morgenstergemeente is vandaag bij ons te gast.