Maand: september 2023

Op deze zondag – de laatste voordat we aan het thema ‘reisgenoten’ beginnen – lezen we Matteüs 21, 23-32. Jezus is daar in een intellectueel gesprek gewikkeld met de Farizeeën. Zij proberen hem vast te praten, maar Jezus antwoordt beeldend. Met een verhaal over een vader met twee zonen. De een zegt ‘nee’ tegen zijn taak en doet ‘ja’. En de ander omgekeerd. Zo probeert hij duidelijk te maken wie dichter bij het koninkrijk van God zijn. Het doen is belangrijker dan het belijden.

Menselijke inspanning is vaak beleefd als zwoegen en zweten en vechten voor het bestaan. Dat is arbeid. Een karige maaltijd en de hoogstnoodzakelijke middelen van levensonderhoud is alles wat je mag verwachten. Voor vele miljoenen ziet het leven er zo uit. Is dit tenslotte ook in Gods Koninkrijk ons lot? Of is er meer en mogen mensen meer verwachten, ook de armen der aarde? Waar vraagt Gods Koninkrijk om?

Vergeving is niet af te dwingen. Vergeven worden is geen recht. Er bestaat in de bijbel, in de kerk en in de samenleving vrijheid van vergeving. Vergeven is een vrije daad van menselijkheid. In een gelijkenis noemt Jezus vergeving schenken, een daad van ontferming, misschien wel geïnspireerd door de ontferming van God.

In deze dienst mogen de kinderen een collectedoel kiezen. Ze kunnen kiezen tussen stichting ‘Het vergeten kind’, Unicef en Kinderhulp. Ze zullen iets vertellen over het gekozen doel en natuurlijk helpen ze ook met collecteren.